به گزارش سراج24،محمد بابایی نساز: در حالی که فعالان و رسانه‌های جهان نسبت به وقوع نسل کشی در شهر کوبانی در صورت سقوط این شهر به دست داعش هشدار داده بودند و همگان انتظار داشتند ترکیه اقدامی برای جلوگیری از این فاجعه انسانی انجام دهد، اما جنگنده‌های این کشور طی عملیاتی نه مواضع داعش بلکه حزب کارگران کردستان را هدف قرار دادند. روزنامه حریت گزارش داد، رئیس ستاد ارتش ترکیه روز 13 اکتبر(دوشنبه) دستور بمباران مواضع پ‌ک‌ک در منطقه داقلیجا در استان دیاربکر واقع در جنوب شرقی کشور را صادر کرد. این حملات اولین بار است که پس از شروع مذاکرات صلح بین دولت رجب طیب اردوغان با حزب کارگران کردستان صورت می‌گیرد. مذاکرات صلح بین کردها و دولت ترکیه از دو سال پیش شروع شد و امیدهای زیادی برای پایان دادن به سه درگیری بین طرفین ایجاد کرد. اما بمباران اخیر مواضع پ‌ک‌ک توسط جنگنده‌های ترک نه تنها امیدها را برای پایان دادن به سه دهه درگیری خونین بین طرفین از بین می‌برد بکله سیاست‌های دولت انکارا نسبت به شهر تحت محاصره کوبانی، ترکیه را در آستانه یک جنگ داخلی گسترده و غیرقابل کنترل در ترکیه قرار داده است.
کوبانی از سه طرف تحت محاصره داعش قرار دارد و تنها مسیر دسترسی به این شهر از طریق مرز ترکیه است، اما ترکیه نیز مانع از هرگونه کمک‌رسانی به این شهر می‌شود. روزنامه‌نگار پایگاه خبری دیلی استار، سیاست ترکیه نسبت به کوبانی را با سیاست مصر با نواره غزه مشابه دانست. وی نوشت: کاری که ترکیه و داعش در کوبانی انجام می‌دهند شبیه اقدامی است که مصر و اسرائیل در نواره غزه انجام دادند. به گزارش نیوریپاپلیک، کوبانی قربانی بازی دوگانه ترکیه شده است از یک طرف اجازه ورود شبه‌نظامیان داعش به منطقه را داد و چشمان خود بر انتقال تسلیحات سنگین داعش به سمت شهر تحت محاصره کوبانی را بست و از طرف دیگر تنها مسیر کمک‌رسانی به این شهر را مسدود کرد و حتی مانع ازد ورود دواطلبان کردی شده که می‌خواهند برای دفاع از این شهر وارد خاک سوریه شوند.
این سیاست‌های ترکیه با خشم گسترده کردهای این کشور مواجه شده است. دست‌کم 35 نفر در جریان تظاهراتی که جمعیت 15 میلیون نفری کردها در سرتاسر این کشور علیه سیاست‌های آنکارا درباره کوبانی برگزار کردند، کشته شدند. پایگاه خبری المانیتور طی گزارشی هشدار داد که ترکیه در آستانه جنگ داخی قرار دارد. بر اساس این گزارش کردها معتقدند انکارا آنها را تنها گذاشته است تا توسط تروریست‌های داعش سلاخی شوند و درسی برای حزب کارگران کردستان و اتحاد دموکراتیک باشد... سر بریدن کردها و تجاوز به زنان آنها توسط داعش در مقابل چشمان بی‌تفاوت آنکارا به نقطه عطفی برای کردها تبدیل شده است. شبکه های تلویزیونی کردها در جریان تظاهرات بیانیه «اتحاد جوامع کردستان» را به صورت زیر نویس نمایش می‌دادند با این مضمون:« کوبانی جنگ جدید حزب عدالت و توسعه است» و « خیابان‌ها را ترک نکنید همه جا کوبانی و مقاومت است»
حسن کمال یکی از سرشناس‌ترین روزنامه‌نگاران ترک به المانیتور گفت: همه از اردوغان شاکی هستند. او گفت که کوبانی در استانه سقوط قرار دارد و سقوط خواهد کرد. ایا او می‌داند که دیاربکر قبلا سقوط کرده است؟ اگر این وضعیت ادامه پیدا کند ممکن است فقط خدا به کمک کند. تمامی کشور به آتش کشیده خواهد شد. ایا اردوغان این را می‌داند؟» یک دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه آنکارا که تحولات کردها را دنبال می‌کند، گفت:« ترکیه نه تنها در نزدیکی مرزهایش بلکه در داخل نیز به سمت جنگ می‌رود. کردها قیام کردهاند. یک شورش مردمی با مشارکت گسترده مردم... این شبیه بمبی است که آماده انفجار است.» در همین حال رسانه‌های نزدیک به کردهای ترکیه گزارش دادند، TAK (Teyrenbazen Azadiya Kurdistan ) یکی از شاخه‌های حزب کارگران کردستان بیانیه‌ای صادر کرد که در آن امده است: «زمان آن فرا رسیده است با کسانی که تفنگ‌های خود را به سمت کوبانی نشانه رفته‌اند، تسویه حساب شود. از این زمان به بعد، تمامی شهرهای بزرگ میدان عمل ما هستند و نیروهای دشمن هدف اولیه ما هستند. زمان که کوبانی در آتش می‌سوزد شهرهای ترکیه در آرامش نخواهند خوابید. تی آی ک شعله‌های آتش کوبانی را به نیروهای دشمن در شهرهای بزرگ خواهد رساند.» با وجود اینکه خطر سقوط کوبانی به دست داعش تا حدودی رفع شده است و مدافعان این شهر توانسته‌اند تروریست‌ها را عقب بزنند اما با وجود سیاست‌های ترکیه نسبت به این شهر به راحتی از اذهان کردها پاک نخواهد شد. یکی دانستن داعش با حزب کارگران کردستان توسط اردوغان با خشم عمومی کردهای ترکیه مواجه شده و به نظر می‌رسد کینه‌ای عمیق در دل آنها ایجاد کرده است.
منطقه پرواز ممنوع رویای دست‌نیافتی آنکارا
نزدیک به سه سال است که گفته می‌شود آتشی که دولت رجب طیب اردوغان در سوریه فراهم می‌آورد دیر یا زود دامن آنکارا را خواهد گرفت. این مساله با بحران کوبانی بیش از پیش رنگ واقعیت به خود می‌گیرد، اما سیر نابخردی آنکارا به سیاستی که در قبال کردها در پیش گرفته ختم نمی‌شود بلکه دولت رجب طیب اردوغان پس از گذشت سه سال از بحران سوریه، هنوز به این واقعیت نرسیده است که دمشق از طریق نظامی سقوط نخواهد کرد و همچنان بر این مسله تاکید دارد.
پس از اینکه سوزان رایس مشاور امنیت ملی آمریکا اواخر شب یکشنبه گفت که از توافقنامه جدید با ترکیه برای استفاده نظامی از خاک این کشور خبر داد. رسانه‌های غربی از این مساله به عنوان موافقت ترکیه برای استفاده از پایگاه هوایی انیجرلیک جهت هدف قرار دادن مواضع داعش در داخل سوریه تعبیر کردند اما مقامات ترکیه خیلی زود این مسله را تکذیب و اعلام کردند که هیچ توافقی جدیدی با آمریکایی‌ها صورت نگرفته است. یک مقام رسمی دفتر نخست وزیری ترکیه گفت که آنکارا و واشنگتن فقط در زمینه آموزش 4 هزار مخالف میانه رو دولت سوریه در داخل خاک ترکیه به توافق رسید‌ه‌اند. اشاره این مقام ترک به نیروهای معتدل سوریه در حالی است که خیلی از کارشناسان، حمایت ناتو و بعضی کشورهای منطقه از این نیروهای به اصطلاح معتدل، تحت عنوان ارتش ازاد سوریه، را نقش مهمی در ایجاد و قدرت‌گیری داعش عنوان کردهاند.
این اظهارات متناقض مقامات ترکیه و آمریکا نشان از اختلاف نظر دو کشور در مورد سوریه دارد. ترکیه تلاش می‌کند تا هدف اول ائتلافی را که اخیرا آمریکا تشکیل داده، ساقط کردن دولت سوریه قرار دهد. به همین دلیل مشارکت خود در این ائتلاف را منوط به ایجاد منطقه حائل در داخل سوریه یا پرواز ممنوع بر فراز این کشور می‌کند. ایجاد منطقه پرواز ممنوع در سوریه، سیاستی است که ترکیه سعی می‌کند با متقاعد کردن آمریکا آن را اجرایی کند تا بتواند به اهداف خود در سوریه دست یابد. اما به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها از یک طرف به دلیل هزینه بالای که ایجاد منطقه پرواز ممنوع دارد_ بنابر گفته مارتین دمپسی هزینه ماهیانه منطق پرواز ممنوع یک میلیارد دلار است_ و از طرف دیگر به دلیل ترس از واکنش متحدان دمشق علاقه‌ای به دنبال کردن این سیاست ندارد. تهران و مسکو اعلام کردهاند که هر گونه ایجاد منطقه پرواز ممنوع بدون اجازه شورای امنیت سازمان ملل بر خلاف حقوق بین‌الملل و نقض حاکمیت دمشق بوده و به آن واکنش نشان خواهند داد.
همانطور که سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان اعلام کرده است فرضیه سقوط دمشق از طریق نظامی با پیشروی‌های اخیر دولت سوریه طی یک سال اخیر فروپاشیده است و حتی رهبران غربی نیز به نوعی به این مساله اذعان کردهاند. بنابرین اصرار ترکیه بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع در سوریه بیشتر از اینکه بر اساس واقعیت‌ها و درس از تجربه‌های گذشته باشد به نظر می‌رسد ریشه در سیاست‌ها و لجبازی‌های شخصی رهبران این کشور برای به کرسی نشاندن خواسته‌های خود است. آنکارا نه تنها از سیاست‌های اشتباه نسبت به همسایه جنوبی خود درس نمی‌گیرد بلکه این سیاست‌ها، سوریه را برای ترکیه به باطلاقی تبدیل کرده است که هر چقدر بیشتر دست و پا می‌زند بیشتر در آن گرفتار می‌شود.
